مطالعه ترکیب صید با رشته قلاب طویل در ناحیه شمال غربی خلیج فارس

برای شناخت ترکیب صید رشته قلاب طویل مورد استفاده در آب های شمال غربی خلیج فارس (سواحل استان خوزستان)، مطالعه ای در 4 منطقه از صیدگاه های این روش صید، انجام شد. منطقه مورد مطالعه از ناحیه ای در روبروی دهانه ی اروند رود آغاز و به طرف شرق تا نزدیکی دهانه خور موسی ادامه می یافت. نمونه برداری در سه فصل بهار، تابستان و پاییز (به مدت 9 ماه) با یک سفر دریایی در هر ماه انجام شد. در طول دوران نمونه برداری 12 گونه آبزی صید و شناسایی شدند. ترکیب صید شناخته شده در این روش شامل شانگ زرد باله Acanthopagrus latus (Houttuyn, 1782) ، شانگ دو نواری  Acanthopugrus bifasciatus (Forsskål, 1775)، شهری ماهی Lethrinus nebulosus (Forsskål, 1775)، سکلا Rachycentron canadum (Linnaeus, 1766) ، هامورمعولی Epinephelus coioides (Hamilton, 1822)، سنگسر Pomadasys kaakan (Cuvier, 1830) ، خانو خاکستری Diagramma pictum (Thunberg 1792)، صبیتی Acanthopagrus cuvieri (Day, 1875)، گربه ماهی Arius thalassinus (Rüppell, 1837)، کوسه باله سیاه Carcharhinus sorrah (Müller and Henle, 1839) ، کوسه سوس بزرگ Rhynchobatus djiddensis (Forsskål, 1775) ، سفره ماهی دم پریPastinachus sephen (Forsskål, 1775)  بود که در این میان هامور(Epinephelus coioides) با 24/19 درصد، بیشترین و سکلا (Rachycentron Canadum) با 1/47درصد کمترین درصد صید را به خود اختصاص دادند. هم چنین در این بررسی مشخص شد که بین اندازه ی ماهیان صید شده و عمق منطقه، رابطه ی مستقیمی وجود دارد.